De Waal had in de 11de eeuw een klein tufstenen kerkje, net als De Westen, Oosterend en Den Burg. Het is niet helemaal duidelijk, maar vermoed wordt dat de kerk was gewijd aan Bonifatius of Odulphus. Net als in de andere dorpen stond ook dit kerkje op een soort terp, een hoger gelegen stuk grond. Van dit kerkje is geen steen overgebleven. In 1528, als voorbode van de Hervorming, ontwijdde Cornelis Jansen, alias Jonge Cuyper, de beelden van de Waalder kerk en gooide uit protest alle ramen in. Deze, voor die tijd, zware overtreding kostte hem verbeurdverklaring van al zijn bezittingen en hij moest vluchten. De oude kerk komt nog voor op twee prenten van Van Cuyck uit ongeveer 1780. In zijn brieven schreef hij dat in de muren van het kerkje ‘duifsteen’ voorkwam. In 1856 bestond de noordmuur nog hoofdzakelijk uit tufsteen, maar ds. Huizinga schreef in datzelfde jaar dat men bezig was de kerk af te breken.
Kort daarna is het kerkje in de stijl van die tijd herbouwd, maar gedurende de Russenoorlog (1945) werd de kerk in brand geschoten en brandde volledig af. Bij het opruimen van het puin kwamen de uit zwerfkeien bestaande fundamenten van de middeleeuwse kerk te voorschijn. Kort na de WO II werd het huidige kerkje op dezelfde plaats als de oude kerk gebouwd. (Bron: Texel Plaza)